Één weekend, twee nieuwe stekjes

Weet je nog, die WC die niet wou sjassen?

Het is weer van dat. De waterleidingen willen niet mee. Dit keer op een zaterdagochtend, goed getimed, het begin van ons weekend om zeep. Edgar, kom je ons helpen? Maar Edgar, die door zijn vrienden als 'bliksemschicht' omschreven wordt omwille van zijn razendsnelle hulpvaardigheid, ziet er geen beginnen aan. Begrijpelijk, ook. 'Als het morgen weer zo hard vriest, gaan jullie dit probleem misschien dagelijks hebben.'

(Zo hard, dat is: min veertien graden 's nachts. Gelukkig hebben we dikke dekens. En elkaar!)

Dus doet Edgar iets wat we initieel echt niet zien zitten. Hij stelt noodgedwongen voor dat we verhuizen. Tussen zijn totaal on-Argentijns traag en verstaanbaar uitgesproken Spaans proberen we een andere boodschap te ontcijferen. Maar het verdict is hard. Ons appartement, onze thuis weg van ons thuisland, is blijkbaar effectief niet leefbaar in de winter.

Gelukkig heeft Edgar voor alles een oplossing. Allez, voor alles behalve de bevroren waterleiding.

We zijn opnieuw welkom bij zus Romi in de appartementen en cabañas van Rivendel, ons buitenverblijfje van twee weken eerder. Edgar blijft op die manier zelfs "officieel" onze huisbaas, aka de bliksemschicht die ons koffie brengt en het ziet zitten om onze was te doen. Lucky us.

Minder lucky: we waren niet honderd procent fan van het appartementje waar we dat ene weekend verbleven zijn. Vooral Fred, dan. De studio heeft niet zo'n mooi uitzicht als onze favoriete stek, voelde wat kouder aan en de ramen in de voorplaats laten vooral minder licht binnen.

Toen Edgar een tweede mogelijkheid voorstelde, gingen we daar graag op in, al was het maar om het uit te proberen. Schoonbroer Demian fronst zijn wenkbrauwen. 'Willen jullie de cabaña in plaats van de studio? Maar daar is het internet niet top en het is er ook een stukje kouder?' Oei.

Toch maar uitproberen. En zo vertrokken wij met ons hele hebben en houden - intussen echt wel heel wat, met de voorraad eten die we al verzameld hebben - naar de cabaña. They're taking the Belgians to Rivendel!

Het internet in de cabaña werkte prima. Maar de koude? We konden onszelf zien ademen in het huisje.

En zo zijn we, ondanks het feit dat alle etenswaren al een eigen plekje hadden gekregen, meteen 's anderendaags voor de tweede keer op twee dagen tijd verhuisd, terug naar ons weekendverblijf.

We zitten hier nu een week. En ja, we moeten het licht aandoen, omdat natuurlijk licht niet altijd even goed de weg weet naar binnen - en omdat het hier over het algemeen ferm donkere dagen zijn, dat ook. Maar kouder dan ons oorspronkelijk appartement? Dat zal je ons niet meer horen zeggen. Het is hier veel, vééél warmer dan die koude cabaña waar we per se een nacht wilden verblijven. En gelukkig hebben we dikke dekens. En elkaar!