'Voor mij is dit het paradijs'

Hij is niet vies van wat ontbering. Dat blijkt uit het decor waarin Belgische topklimmer Sean Villanueva de pandemie uitzit: in een caravan in het hart van Patagonië, tussen de besneeuwde bergtoppen. ‘Ik weet niet of ik nog terugkom.’

'Voor mij is dit het paradijs'

‘Het is hier fantastisch. Het is hier echt fantastisch.’ Sean Villanueva blijft het het hele gesprek lang herhalen. Meer dan een jaar geleden intussen, op 10 januari 2020, belandt de Brusselse klimmer in Patagonië voor een expeditie in het Andesgebergte. Zijn uitvalsbasis is El Chaltén, een Argentijns bergdorp dat bekendstaat als mekka voor klimmers en trekkers. De bedoeling was dat hij op 30 maart 2020, aan het einde van de zomer in het zuidelijk halfrond, zou terugkeren naar België. Maar daar stak corona een stokje voor.

‘Voor mij is dit het paradijs. Ik had nooit kunnen dromen dat ik hier nog zou zijn’, vertelt Villanueva tijdens onze ontmoeting in november 2020, in een appartement met zicht op een rotswand die hij al meermaals beklom. De atleet is al die tijd in Patagonië gebleven. Zonder dat we het van elkaar weten, zijn we de drie laatste Belgen in El Chaltén. Ook mijn vriend Frederik en ik verblijven er, nadat we een aantal weken van het ene trekkersdorp naar het andere zijn gereisd. Een dag na onze aankomst in El Chaltén gaan de nationale parken onherroepelijk dicht, als maatregel tegen de verspreiding van het coronavirus. Niet ideaal voor een dorp dat midden in de natuur ligt. Desondanks beslissen we om te blijven, de pandemie uit te zitten in de bergen, in een dorp dat vooralsnog coronavrij is gebleven. Pas wanneer een gemeenschappelijke vriend op Facebook de link legt dat wij alle drie in hetzelfde dorp verblijven, weten we van elkaars bestaan af. Enkele dagen later staat Villanueva enthousiast voor de deur van ons appartement: ‘Ik ben Sean!’

Lees het volledige interview met Sean Villanueva in Knack Weekend: https://weekend.knack.be/lifestyle/reizen/belgische-topklimmer-sean-villanueva-zit-pandemie-uit-in-patagonie-voor-mij-is-dit-het-paradijs/

Sean kon nog geen noot op zijn Ierse doedelzak spelen vooraleer hij naar Chaltén kwam. Gelukkig had hij veel tijd om het te leren.
Een klimles van een topklimmer, ook mensen zonder (Fred) en met hoogtevrees (ikke) zeggen daar geen nee tegen.

Blij weerzien in Gent

Van Chaltén naar de Blaarmeersen: na anderhalf jaar paradijs is ook Sean opnieuw op Belgische bodem en tourt hij rond met zijn verhaal, ten voordele van Oekraïne. In klimzaal Bleau aan de Blaarmeersen zien we elkaar opnieuw, anderhalf jaar na die eerste onverwachte ontmoeting.

'Heb ik die foto's wel doorgestuurd naar Sean? Ik weet het oprecht niet meer', vraagt Frederik zich af een minuut voor onze klimmende vriend zijn presentatie begint. Al snel passeert het beeld van een breed glimlachende klimmer voor zijn caravan. 'Deze foto is getrokken door Frederik,' vertelt hij de volledige klimzaal, 'die ook in El Chaltén was met zijn vriendin, maar dat wist ik helemaal niet. Tot de Steven mij een berichtje stuurde op Facebook!'

Steven Van der Sype, de gemeenschappelijke vriend waarvan sprake in Knack, ken ik nog van op een coworking maar blijkt de uitbater (of was het manager? of was het iets helemaal anders?) van Bleau te zijn. En zo is de cirkel rond.