Op wereldreis in tijden van corona

Helaas voor onze wandelplannen. Google trekkerswalhalla El Chaltén eens of kijk gewoon naar de foto van onze busrit gisteren en je zult zien hoe jammer het is. (En best vreemd, ook, want trekken in de buitenlucht lijkt me geen risicovol gedrag in tijden van corona? Tenzij de Argentijnse overheid zoveel mogelijk toeristen wil afraden om hier langer te blijven, natuurlijk ...)

Helaas voor onze reisplannen tout court. Wat een jaar om op wereldreis te zijn.

Gelukkig (ahum) waren we sowieso van plan om binnenkort eens een appartementje te huren, op ons effen te komen van alle indrukken (die we gelukkig ten volle opgedaan hebben de afgelopen prachtige weken) en op het gemak wat te werken. In Buenos Aires, bij voorkeur. Maar of we daar nu gemakkelijk geraken en of BsAs de beste hamsterbestemming is, dat valt nog te bezien. Een medereiziger is daar net aangekomen (met haar mama, die pas op het vliegtuig gestapt was om haar te bezoeken - en nu misschien vast zit) en zegt dat ook daar alles gesloten is.

In de tussentijd wassen we veel onze handen. En schrijven we wat meer blogs over onze avonturen van de afgelopen weken. Kijken we nostalgisch naar onze foto's en delen we ze hier en via sociale media, deze keer niet om jullie jaloers te maken.

Ik ben lang heel blij geweest dat we hier waren, terwijl in België de media al wekenlang overstag gaan over corona. Blij dat we aan het einde van de wereld zaten, in plaats van in lock-down. En zie nu.

We blijven blij met waar we zijn. Stel je voor dat we ons vliegtuig naar een jaar pauze aan de andere kant van de wereld pas pakweg overmorgen zou opstijgen. Ik moet er niet aan denken.

We blijven hier. We zoeken ons dat appartementje, dat schrijvershok, om achter onze laptops te zitten typen - Fred in programmeertaal, ik in metaforen, streams of consciousness, wartaal en journalistiek proza. We blijven hier en we wandelen verder, zodra het kan.

Wat een jaar. Stay safe en cuidaos amiguitos!